Dün bi dilek tuttum.. Öylesine çabuk gerçekleşsin istedim ki dileğim, ne kayan bi yıldızı bekleyebildim, ne de gidip bi ağaca çaput bağlayabildim. Hep süreç gerektirirdi bunlar.. Artık süreçlere tahammülüm yok sanırım.”Artık” değil aslında, kendimi bildim bileli sabırsızım ben. Zaman beni kovalamıyo da ben zamanı kovalıyorum sanki… Bişeyleri kaçıracakmışım gibi ödüm kopuyo. Kime yakınsam bu sabırsızlığımdan, “BEKLE” diyolar hep . Sabırsızlığımı da beni de koruyup kollayan yok hiç, herkes ertelemeler cumhuriyetinin vatandaşı…
Bir yıldızın bütün haşmetiyle ışıl ışıl gökten süzülmesini bekleyemedim belki, ya da asi bi rüzgarın umut dolu çaputumu gün be gün tokatlamasını da… Ama camın önüne oturdum bugün, yanıma konan ilk kuşa fısıldadım dileğimi, çabucak kanatlanıp götürsün diye dilek kabul merkezine. Bulduğum ilk su birikintisine attım küçücük taşımı, o dibe çökene kadar bi solukta gerçekleşsin diye dileğim. Batıl, matıl ... Yine de boş durmadım yani, bişeyler yaptım elimden geldiği kadar…
Bir göz açıp kapayışımda, bir parmak şıklatışımda gerçekleşsin istiyorum ya, uyandığımda kolaçan ettim dileğimi yerli yerinde duruyo mu diye. Yine ümitlendim belki bi sürpriz yapmıştır da tüm zamanların en büyük gerçekliği olarak karşıma dikilivermiştir diye.
Kafamdaki kelimeler uzun zamandır, öylesine süslenmişler ki.. Bu süslülük boşa gitmesin diye , buluşmuşlar,cümle kurmuşlar kendi aralarında. Bu aralar kağıt üstünde dans etmeye böylesine hevesli olmalarına rağmen pek izin vermiyorum ben. Hele bi zihnimdeki tantana bitsin, en güzel en süslü yazımı o gün yazıcam.. Bugün de bi dilek tuttum, aynısını.. Belki öbürü kabul merkezine ulaşamamıştır, bi aksilik olmuştur diye işimi sağlama almaya çalıştım : ) Belki de kolkola verirler daha çabuk gerçekleşirler di mi? Sinerji den her zaman güç doğar: ) Neyse… Şimdi ben bi kaç kuş daha bulmalıyım derdimi anlatıcak bu güzel dilek gününde… Evet, günlerden dilek….:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder